Word een deel van de geschiedenis en deel je eigen verhaal met ons over DeBlokhuisPoort. Als je een verhaal hebt dat de geschiedenis van DeBlokhuisPoort moet vastleggen, stuur het dan naar ons op. We verwelkomen ook graag afbeeldingen die we bij je verhaal kunnen plaatsen. Jouw bijdrage maakt ons enthousiast! Aarzel niet om je verhaal in te sturen, zodat we het kunnen delen met anderen en vereeuwigen op onze website. Aanmelden verhaal

Het droevige einde van de dipsomane schoolmeester Muiselaar. Het moet de schoolmeester Hendrik Muiselaar niet voor de wind zijn gegaan, toen hij die 24e oktober 1774 zo'n drastisch besluit nam. Wellicht was het geklier van zijn leerlingetjes hem te veel geworden. Misschien ook kampte de Leeuwarder met geld- problemen, of anders was hij verstrikt geraakt in een ongelukkig huwelijk. Hoe dan ook, de getergde onderwijzer zou in zijn schooltje in de Kleine Kerkstraat de herfstige namiddag een bijzonder dramatische afloop bezorgen.

Leeuwarden 23-03-2024.  Wij wandelden naar de isoleercellen, daar voelden we, her en der, de aanwezigheid van entiteiten. Eén van ons voelde bij het omhoog gaan op de trap een duw in zijn rug, De aanwezigheid hebben we kunnen waarnemen met de EMF meter. Toen zijn we naar de werkplaats gegaan en voelden we bij binnenkomen een weerstand opbouwen waar je doorheen moest lopen, wat telkens zwaarder werd. 

Op 12 april 2024 verschijnt mijn boek "Vrouwen van het Friese verzet: gevecht op vele fronten." In dit boek komen de verhalen van tweeëndertig vrouwen aan de orde. Verschillende van deze vrouwen hebben korte of langere tijd als gevangene doorgebracht in het Leeuwarder Huis van Bewaring.

Mijn opa heeft van 1942 tot 1963 gewerkt in de DeBlokhuisPoort als meesterknecht en als opzichter bij de arbeid in het gevangeniswezen en de psychopatenzorg. In 1963 is mijn opa met pensioen gegaan en is de rest van zijn leven in Leeuwarden blijven wonen. Op 19 oktober 1975 is hij plotseling overleden en bijgezet in het graf van zijn dochter Minke op de Noorderbegraafplaats in Leeuwarden. Ingezonden door: Willem Noordbruis (Babberich)

Traumatische ervaringen van een bewaarder tijdens het uitoefenen van zijn werkzaamheden in de gevangenis. Een verslag van vele gebeurtenissen en geïllustreerd met documenten.  Naar aanleiding van diverse gesprekken met een aantal hulpverleners heb ik mijn traumatische ervaringen opgedaan tijdens mijn loopbaan bij het gevangeniswezen aan het papier toevertrouwd. 

In april 1975 begon Hans de Ruiter als bewaarder in het Huis van Bewaring Leeuwarden. Hans betrok met zijn echtgenoot Coby een dienstwoning op de hoek Keizersgracht en Blokhuisplein, in een paar stappen was je in het Huis van Bewaring.

De naam is Klaas (Nicolaas) Boes, zoon van een caféhouder uit het Noord-Hollandse plaatsje Schagen. Op zaterdagavond 11 augustus 1894 vermoordde Klaas Boes met een bijl en een mes op bloedige wijze een 58-jarige weduwe en haar 17-jarige inwonende nichtje. Dat gebeurde in de woning annex levensmiddelenwinkel van deze weduwe, in het centrum van Schagen.

Herman van der Vegte kwam te werken in de Bijzondere Strafgevangenis Leeuwarden. Hij had heel wat stukken bewaard en na verder onderzoek en gesprekken met familieleden van mensen die dankbrieven aan onze vader stuurden hebben we het volgende samengesteld. Als dochter die dit schrijft zal ik het veelal hebben over mijn of onze vader. 

Johan Hendrik in het jaar 1860 als bewaarder binnen de gevangenissen muren betrokken zou zijn geweest bij valsemunterij.  Hij werd daarom ook op 24-05-1860 vanwege ernstige plichtsverzuim ontslagen als bewaarder van de gevangenis van Leeuwarden. Zelfs een smeekbrief van Johan Hendrik aan de minister van Justitie van 07-08-1860 kon hier geen verandering meer in aanbrengen. In deze brief vroeg hij om compassie met hem te hebben vanwege zijn grote en jonge gezin. 

Zaterdag 4 juli heeft dhr. Egbert Krikke de Blokhuispoort bezocht. Hij heeft er gewerkt van 1976 tot en met 1986. Begonnen als bewaarder in de B vleugel, daarna planner en kaderlid geweest. Vele herinneringen kwamen boven, helemaal toen we Willem Hellfrich spraken en een rondleiding kregen. Dank hiervoor. Egbert vond het geweldig.  Met vriendelijke groet, Rineke Krikke (dochter) 

Herinneringen aan de Blokhuispoort. Gewerkt van 1979 t/m 1989. Als ik dit opschrijf is het dat, wat er in mijn gedachten komt, wat ik mij dus nog herinner van die tijd. Collega’s die dit lezen hebben hier vaak nog wel aanvullingen op of hun eigen herinneringen en ervaringen. Bij deze moedig ik ze dan ook aan, om hier ook eens wat over op te schrijven. 

In de nacht van 7 op 8 mei 1845 is Johannes samen met nog wat andere smokkelaars bezig met een 'klus'. Johannes en de andere worden in de boeien geslagen. Johannes wordt eerst vervoerd naar de gevangenis in Groningen en vervolgens naar het huis van opsluiting en tuchtiging  te Leeuwarden.

LBB zoekactie in de Blokhuispoort in de 90er jaren aan het eind van onze werkdag in Scheveningen een oproep om naar Leeuwarden te gaan, zoekactie naar.......

In 1732 waren er veel inbraken in de buurt van Surhuisterveen waarbij Taeke was gesignaleerd.  Taeke niet van andermans spullen afblijven......

In de oorlog waren mijn oom Fokke en vader Louw bezig met verzetswerk.  Ze woonden in Augustinusga. Er is niet veel over bekend, maar we weten wel dat Fokke foto’s kon maken en valse persoonsbewijzen maakte.

Gedetineerde Lambert Lamberts (Lammert Lammerts) Jonkman, dagloner, wordt op 19-07-1830 gearresteerd, vermoedelijk in Raalte al waar hij woonde. Hij zou diefstaf hebben gepleegd op de openbare weg. In het register van veroordeelde lees ik dat zijn straf fors is, namelijk geseling met een strop om de hals aan de galg, brandmerken en 10 jaar hechtenis in een tuchthuis. Bij Koninklijk Besluit van Z. M. op 01-09-1830 wordt de straf omzet naar gewone geseling. Er wordt niet vermeldt maar het is aannemelijk dat hij alsnog 10 jaar moet zitten. Op 23-12-1833 overlijdt hij, waarschijnlijk door eenzaamheid. Opmerkelijk genoeg is dat hij op 28-01-1830 getrouwd is met Jacoba Johanna van den Berg. Het vonnis is uitgesproken door de rechtbank van Eerste Aanleg te Zwolle, dat ik heb aangevraagd om meer te weten over de details.

Ingezonden door: Léon van Westen 17-01-2024 

Wij, de nachtdienstbewaarders zitten in de wachtruimte op de 3e etage A vleugel. Ineens rond 01.00 uur wordt er hevig gebeld voordeur Keizersgracht. Ik als wachtcommandant erheen samen met nog een wachtmaat. Bij de voordeur staat een jonge jonge dame. Deze zag er erg slonzig uit en was knap onder invloed van alcohol en een deel van de kleding was verscheurd. De mascara zat over haar hele gezicht van het huilen. Ja, het zat zelfs op haar goed gevulde borsten die je heel goed kon zien omdat het jurkje wel erg laag was uitgesneden. Door het luik in de voordeur vroeg ik wat ze moest. Zij deelde mij huilend mede dat haar vriend op de B. vleugel zat en dat zij hem graag wilde verwennen. Haar duidelijk gemaakt dat dat helaas voor haar niet ging gebeuren en dat ze het terrein moest verlaten. Zij bleef maar aandringen. Zij ging zelfs zover dat zij ons bewaarders eerst wilde ”verwennen”, als ze daarna maar haar vriend mocht verwennen. Dat ging dus vanzelf niet gebeuren. Haar duidelijk gemaakt dat wanneer ze het terrein niet onmiddellijk zou verlaten, wij de politie zouden moeten inschakelen. Nu daar had ze geen zin in en al huilend en schreeuwend vertrok ze daarop met de bierfles in de hand richting slagboom voor op het terrein. Dat wij dat zaak nog even met elkaar hebben doorgenomen kun je wel begrijpen.

Ingezonden 24-09-2023 De nachtdienst bewaarder H.S.

Maart 1993 is dominee van Gelder overleden en ligt begraven bij zijn kerk in Jorwerd. Over die belevenissen in de gevangenis , die ik dus 71 jaar later lees, was ik wel geëmotioneerd omdat Dominee van Gelder een verslag doet van grote kerels die liedjes aan het zingen waren zoals,” een karretje op de zandweg reed en het Zonnetje wat van ons gaat scheiden. Als kind hoorde ik mijn vaders, bas en mijn moeders tweede stem, nooit geweten dat in die cel deze liedjes de revue passeerden. Ook lees ik dat van onbetaalbaar belang bewakers Kuipers en van der Vegte (mijn vader dus) vriendelijk, betrouwbaar en behulpzaam waren en dat die twee behoorden tot de stille helden van de  Verzetsbeweging. Ze droegen ook verboden en levensgevaarlijke brieven mee. In dit verband heb ik van een mijnheer Kruithof een briefje gezien wat een bewaker aan dhr. Kruithof heeft gegeven. Deze mijnheer Kruithof heeft ook gevangen gezeten en daar had mijn vader ook contact mee. Op de site van de Blokhuispoort onder Herman van der Vegte staat een uitgebreide levensloop. Ook Hein Groeneveld schreef over van Gelder tijdens zijn gevangenschap in het Huis van Bewaring Leeuwarden.

Ingezonden: J.M. Kleinveld - van der Vegte  23-07-2021  

Heel vreemd om verhalen te lezen na zoveel jaar die je kent vanuit het blauwe Kistje" waarin de telefoontap verslagen lagen van Aukje m'n Mem Mocht niet over het kistje praten, maar moest wel naar een museum als...? Heit Sietse heeft me verteld hoe de centrale werkte en hoe er werd afgeluisterd via de telefoon op het bureau. Als je als kwaaijong weet, dat er een Kistje met geheimen uit de oorlog  in de kast ligt brandt dat. Dus veel zaken vlug gelezen. Soms over dingen kunnen praten. Er vallen nu dingen op hun plaats. De telefooncentrale stond op onze zolder aan de Diepswal hoek kleine Breestraat. Als er getapt werd, vlug een theedoek over Piet Kanarie en stil zijn.    

Ingezonden: Ruud Abrahams 06-04-2018

Ook zijn tweelingbroer Hein heeft als bewaarder in Veenhuizen gewerkt en is later naar de Mesdagkliniek in Groningen gegaan. In 1954 is Gerard en het gezin naar Leeuwarden verhuist en is mijn vader als typograaf aan het werk gegaan in de Leeuwarder gevangenis op de afdeling boekbinderij. Later is hij werkmeester geworden. In 1972, door nadere sluiting, overgeplaatst naar Veenhuizen en gaan wonen in Oosterwolde. In 1979 met vervroegd pensioen gegaan. Helaas kort daarop een beroerte gehad en tot 1993 verpleegd in het MCL Borniastate en daar in 1993 overleden. Ook heeft de opa van Gerard Hofstede, ene Dirk Hofstede in 1880 als kleermaker gewerkt in de Leeuwarder Gevangenis. Ikzelf heb er nooit gewerkt al ken ik mij de kienavonden en de Sinterklaas (de heer Zwerver) avonden goed herinneren. Ook kan ik me de portier de heer Ketellapper nog goed herinneren. Bekende namen die mijn vader wel liet vallen, Born, Elzinga, Bergsma, Tuinstra, Postma. 

Ingezonden door: Frans Hofstede 4-1-2017

 Mijn ouders hadden een bakkerij aan de Gijsbert Japickxstraat 5 in Leeuwarden. De oven werd gestookt met houten " krullen".  Op de hoek van de G. Japickxstraat zat een wasserij. Volgens mij van Geelof. Deze man haalde met zijn bakfiets de krullen op bij de gevangenis. Een zak of 8 à 10 tegelijk. Mijn vader stookte daar de oven mee. Hoe het allemaal geregeld was weet ik niet precies maar het is me altijd bijgebleven. De bakkerij heeft tot september 1963 bestaan.

Ingezonden door: Anneke Zeitsen-Minnema. 29-11-2016