Parketwagen achterdeur

De parketwagens werden binnen gehaald via de "achterdeur" op de begaande grond van het cellenblok van de A vleugel aan de Keizersgracht. In de parketwagen zaten de nieuwe inkomsten of gevangenen die op transport waren. De gedetineerden werden dan tijdelijk geplaatst in de wachtcellen op de gang die tussen het cellenblok en de portiersloge aan de Keizersgracht. In deze gang was ook het bad. In de tijd van badmeester Marinus Postuma ben ik met zijn hulpje Minnema naar het ziekenhuis geweest.

Deze had een stukje kalk in zijn oog gekregen met het douchen. Dat was de eerste keer dat ik met een "boef" op pad moest en ook nog met de handboeien aan mij vast. Er was een bewaarder die de sleutel van de achterdeur liet vallen Hij had er geen erg in, maar een "boef" wel en hij stak die sleutel in zijn zak. Hij had niet door dat ik het gezien had. Ik ben later naar hem toegegaan en hield mijn hand op en zowaar hij gaf hem terug. Hij wist niet dat dat een sleutel was die voor hem de vrijheid zou kunnen betekenen.

Vanuit de wachtcellen gingen ze eerst naar de bevolking, dan naar het bad. dan naar de inkomstencel (cel 5 ) op vlak A om vervolgens naar een cel of zaal te gaan. Ook wel moesten wij mensen brengen naar de B vleugel, Maar daarvoor kwamen de parketwagens op het Blokhuisplein. Later ging alles vanaf die kant.. Toen ik in 1980 kwam was er net een overgang van regiem . De collega's van toen mochten niet met de "boeven" praten. De ouwe huismeester Woestenburg stond op de ring en vroeg aan een personeelslid die wel praatte of de "boef" misschien familie van hem was.

Tijdens de nachtdienst kregen wij sloffen, want we mochten niet gehoord worden op de etages tijdens de nachtrondes. Wij kregen wel de opdracht socialer te worden in de omgang. Wij hebben niet meer meegemaakt dat de boeven 's morgens bij het tellen naast hun bed moesten staan en het bed moest worden opgeklapt. De gevangenen mochten er overdag niet op liggen. In de strafcellen is dit nog wel het geval, overdag de matrassen er uit. Dat "circus" op de cellen is ons bespaard. 

• De portier melde de parketwagen aan de dienstdoende vlak bewaarder van de A vleugel. Hij kreeg de taak om de parketwagen binnen te halen, hij delegeerde dit aan de dienstdoende "middenbewaarder".
•  De middenbewaarder beheerde namelijk de sleutelkast die in de brigadierskamer op de midden etage was, waar de sleutels van de achterdeur bevonden. Het hele circus kwam op gang. De vlak bewaarder gaf een tik op de bel en riep luidkeels "Bewaarder midden parketwagen achterdeur".
•  De middenbewaarder pakte de sleutels van de achterdeur uit de sleutelkast en liep naar beneden om de parketwagen binnen te halen. Onvoorspelbaar dat dit altijd goed is gegaan.
•  De middenbewaarder moest goed opletten of er geen gedetineerden te dicht bij waren, was het "veilig"dan deed hij de achterdeur open, liep naar de binnenplaats en deed de deur snel weer dicht en liep naar de grote deuren op de binnenplaats om de parketwagen binnen te laten.
•  De begeleiders van het transport brachten de nieuwe inkomst naar de wachtcel. Daarna werden de begeleiders weer door de achterdeur naar buiten gebracht. Dit ritueel gebeurde soms meerder keren op een dag. Nog nooit is er een gevangene via deze deur ontsnapt. Er waren wel gevangenen die vele guldens er voor over hadden om deze sleutel te krijgen.