Even als het Auburn-systeem was het Pennsylvania-systeem een Amerikaans gevangenissysteem dat gebaseerd was op vergelding en afschrikking. De afschrikkende werking van het systeem werd architectonisch onderstreept door hoge ringmuren en Bastille-achtige torens en poortgebouwen. Boetedoening en het voorkomen van morele besmetting werden nagestreefd door onderlinge isolering van de gedetineerden. Beide systemen waren gangbaar in de negentiende-eeuw. De verschillen tussen de twee systemen lagen in de wijze waarop de doelstellingen werden nagestreefd. In het Pennsylvania-systeem betekende dat totale fysieke onderlinge isolering, verzacht door het vergunnen van arbeid aan gedetineerden en door het toestaan van bezoek. Het Auburn-systeem paste fysieke isolering toe in de nacht en geestelijke isolering overdag door het zwijgverbod in de gemeenschap. Beide systemen leidden tot verschillende bouwkundige vereisten. Het belangrijkste verschil is dat er bij het Auburn-systeem behoefte was aan gemeenschappelijke ruimtes zoals eetzalen en werkplaatsen, terwijl die bij Pennsylvania-systeem niet nodig waren.
(Ros Floor. J.F.Metzelaar en W.C. Metzelaar Bouwmeesters voor Justitie. Rotterdam: Stichting Bonas/Nederlands Architectuur Instituut, 2009. p. 13) Bron prisongear.be
De Eastern State Penitentiary (ESP) is een voormalige gevangenis in de Amerikaanse staat Pennsylvania. Het bouwwerk was in gebruik als gevangenis van 1829 tot 1971. In 1829 was de ESP het grootste en duurste gebouw opgericht door de overheid ooit en de gevangenis werd al snel een model voor vele anderen in de wereld.
Hier werd het systeem van apart opsluiten van gevangenen, zoals dat voor het eerst in de VS werd toegepast in de Walnut Street Jail, verfijnd. De nadruk kwam ook te liggen op het heropvoeden van de gevangenen, veeleer dan op het straffen. Bankrover Willie Sutton en maffiabaas Al Capone waren twee van ESP's bekendste gevangenen. Bron Wikipedia
In de 19e eeuw volgden vele landen (onder andere Nederland en België) het voorbeeld van de Pennsylvania Quakers: door gedetineerden in eenzame opsluiting te houden zouden ze slechts contact hebben met God en tot inkeer komen. Een variant was het Auburnsysteem, waarin gedetineerden samen werkten, doch onder strikte zwijgplicht. Het resultaat van deze systemen was dat een kwart van de gevangenen door de opsluiting krankzinnig werd.
In de loop van de 20e eeuw werd het meer verlichte Ierse systeem gevolgd, waarin gevangenen meer contact met elkaar hadden zonder zwijgplicht. Bron Wikipedia