Energieën uit het gevangenisverleden

De NACHT van DEBLOKHUISPOORT

Leeuwarden 23-03-2024. We begonnen de rondleiding met koffie en gebak, daarna kregen we een gevangenistour door de voormalige cipier Willem. Hij had ons een paar jaar geleden ook een tour gegeven, waarbij we al verschillende energieën hadden waargenomen. Waarvan enkele erg krachtig aanwezig waren, vanaf angst tot wanhoop. Enkele mensen van de groep toentertijd wilde bepaalde delen niet ingaan omdat men het daar niet fijn vond aanvoelen.

Deze keer voelden we op de kleine buitenluchtplaats, nabij de ingang van de bibliotheek een energie wat we konden omschrijven dat er iets met een ruzie te maken had. Willem vertelde ons dat we met dat gevoel inderdaad zeer dichtbij zaten. Want in een ruimte achter het glas in de bieb, is toentertijd een hevige ruzie geweest waarbij een gedetineerde een cipier bijna doodgeslagen was met een putdeksel op zijn hoofd. Jammer genoeg waren we net te laat om bij de exacte plaats delict te komen in de bieb, gezien dat deze zojuist gesloten was.

Toen zijn we daar de werkplaats gegaan en voelden we bij binnenkomen een weerstand opbouwen waar je doorheen moest lopen, wat telkens zwaarder werd. Hier hebben we nog uitleg gekregen wat hier allemaal afspeelde. Het isolement was erg duidelijk voelbaar.

Hierna liepen we door naar de isoleercellen, daar voelden we, her en der, de aanwezigheid van entiteiten. Wat voor ons frappant was is dat er deze keer minder agressie en benaderingen was met de entiteiten. Waar mensen van de vorige groep niet in de cellen durfden te gaan, wilde wij onszelf die nacht wel op laten sluiten, zo vredig voelde het nu. In de laatste isoleercel sloeg onze EMF meter aan, dit is te zien aan de ledlampjes die aangaan.

Op onze Spirit-talker applicatie hebben we meerdere woorden door gekregen zoals:

Bespotten
Kleineren
Bedoel je kwaad
Velen stierven hier
Strijd
Cement schoenen
Kinderen hier
Volharden
Ze hebben me daar begraven
Komen en gaan
Het spookschip vaart
Blessure
De dame valt mensen aan
Duw het niet
Ik heb geen spijt
We zijn er nog steeds

Deze woorden kwamen overeen met onze vragen die we stelden, wat Willem ons vertelde en van wat zich daar kan hebben afgespeeld. Na het vermelden dat we verder gingen met de rondleiding, kregen we dit als antwoord door:

Geweldig

Vanuit hier zijn we enkele etages omhoog gelopen, hier kregen we echter geen contact maar voelden op bepaalde plekken een zwaardere/drukkende energie. Eén van ons voelde bij het omhoog gaan op de trap een duw in zijn rug, blijkbaar ging het de entiteit niet snel genoeg. Dit voelde hij op de terugweg ook en beide keren hebben we de aanwezigheid kunnen waarnemen met de EMF meter.

Daarna zijn we doorgegaan naar het Huis van Bewaring, wat nu als een hostel dient. Een aantal cellen zijn nog bewaard gebleven en dienen als expo ruimte waar een stukje geschiedenis wordt verteld. We kregen hier nog een aantal woorden door zoals:

Verborgen in het donker
Kinderen zijn aan het spelen
Ramp
Manifest
Emotie
Ik ben pas zeven
Vergeef mijn zonden
Kwaadaardig
Ik mis mijn familie
Nee, dat deed ik niet
Echo's van tragedie
Mijn keel deed pijn op het einde
Verlaten
Dit is mijn land
Hulp nodig
Gewurgd

In de directiekamer heeft Willem nog het één en ander verteld. Waaronder ook het verhaal dat sommige bezoekers niet op hun gemak zaten als ze met hun gezicht naar de openhaard zaten, daarboven hingen 4 portretten van voormalige gedetineerden. De ogen van deze gedetineerden kijken je constant aan, waar je ook maar staat.

Ondertussen kregen we ook woorden door via onze applicatie, waaronder de onderstaande zin ons vooral opviel: