Dick Rubingh

Een willekeurige werkdag uit de tijd dat ik in "DeBlokhuisPoort" heb gewerkt.

Zoals elke morgen, had ik mij ook die dag bij de portier gemeld, om mijn sleutels en mijn "pieper" in ontvangst te nemen. Normaliter liggen deze spullen al voor mij klaar, zodra ik piepvrij binnen was.  Deze morgen  duurde het wat langer. De portier liep wat zenuwachtig heen en weer voor de pieperkast, omdat hij m'n pieper niet kon vinden. 

Uiteindelijk kreeg ik de pieper mee van de facilitaire dienst. Voor mij geen probleem, want alarm had ik nog nooit hoeven maken en de portier had immers genoteerd dat ik de pieper van de facilitaire dienst mee had.

Het was een rustige dag, zoals alle anderen. Tegen 10 uur die ochtend, besloot ik even een rondje te gaan maken. Even een bakkie doen op de beide vleugels, even feeling te houden met mijn manschappen. Via de afdeling bevolking, naar de B-vleugel, een bakkie doen en door naar de A-vleugel voor een bakkie.

Tegen de middagpauze begon er wat meer hectiek te ontstaan, omdat de gedetineerden terug kwamen van de arbeid. Ik besloot om via de "koude gang  en de functionarissen gang" terug te gaan naar mijn kamer. In de verte hoorde ik de gedetineerden al aankomen. Waren ze  nu zo rumoerig, of was dat slechts verbeelding?

Precies in de "knik" van de functionarissen gang naar de koude gang, kwamen we elkaar tegen. In tegenstelling tot anders, zonder begeleiding van personeel! En precies op deze plek gingen 2 gedetineerden heftig met elkaar op de vuist. Precies op de dode hoek van de camera's!

Ik maakte alarm en gelastte de mannen om te stoppen! Het onderlinge geweld was echter zo heftig, dat ze mij niet eens hoorden. Omdat ik alarm had gemaakt verwachtte ik binnen enkele seconden wel ondersteuning, dus ik besloot om de beide vechtersbazen  zelf maar alvast uit elkaar te halen en dit lukte vrij snel!

Toen ik ze echter had gescheiden, richtte het (verbale) geweld zich tegen mij! De toestand leek uit de hand te gaan lopen, omdat beide mannen wel een zeer dreigende houding tegen mij aan begonnen te nemen. Ik stond op scherp om me -indien nodig- te verdedigen.

Echter de overige gedetineerden accepteerden niet, dat deze 2 vechtersbazen mij te lijf zouden gaan!  Er werd als het ware een cordon voor me opgesteld, zodat de 2 mannen niet aan mij konden komen.

Zo plotseling als de agressie er was, zo plotseling leek het ook weer verdwenen. De mannen vervolgden hun weg, ik vervolgde eveneens m'n weg naar de beveiligingspost om te informeren hoe het kon, dat de gedetineerden daar waren zonder begeleiding en hoe het kwam, dat er niet op mijn alarm was gereageerd.

Ivm personeelsgebrek was besloten om de gedetineerden op te sturen naar de afdeling en ze te volgen op de camera. En n.a.v. het alarm dat ik had gegeven, was er gebeld naar de afdeling facilitaire zaken, of er iets loos was......."Nee hoor niets !".................Loos alarm......!

Tja en zo werd een alledaagse dag, toch nog een dag met wat bajesspanning, die achteraf een leuk verhaal  heeft opgeleverd.

Het kan verkeren.

Dick Rubingh (Directie)